Kimseler üzülmesin diye,
Üzülmekten yoruldum.
Yoksa benim derdim bana yeterdi,
Herkesin derdine derman ararken,
Son trende ömrümden öylece geçti.
Garip bir bilmezdi beni böyle yıpratan,
Hüzün mü mutluluk mu bu boş koltukta,
Ömrümün sonuna kadar kalacak olan.
İki hüzün bir koltuğa,
Çekinmeden sığar da,
İki mutluluk yan yana,
Neden gelmez acaba?
.jpg)
9 yorum:
CANIM YİNE ÇOK GÜZEL DİZELER PAYLAŞMIŞSIN. TEŞEKKÜR EDERİZ..
Beğenmeniz mutlu eder beni.Yorumlarınız için çok teşekkürler.
Canım şiir çok güzeldi:)mutlu hafta sonları diliyorum..
Canım arkadaşım ne güzel yazmışsın yüreğine sağlık.Sevgiler.
Bende merak ederim bu sorunun cevabını, pek çok kez pek çok sebep bulurum kendimce
fakat dedim ya kendimce,
hep pembe bir pencere
gözlerimin önünde
nasıl bakabilir kem gözlerle
işte bu sebeple bilemiyorum neden gelmez iki mutluluk yanyana...
Bloğuma hoşgeldin;)
Sevgilerimle...
Sende benim bloğuma hoşgeldin.Bendende sevgiler hepinize.
Hüzün mü mutluluk mu bu boş koltukta,
Ömrümün sonuna kadar kalacak olan.
--
Hayat acaip birşey, hiç haketmeyen insanların neler neler yaşadığını gördüm görüyorum, söyleyecek birşey yok maalesef, hayat içinde o kadar çok şey bizim irademiz dışında gelişiyorki.
Dileyelim, inşallah diyelimde bizlere mutluluk huzur bir gelsin son nefese kadar kalsın.
ama bu grsel çok acıklı yaa.. ve son paragraf ne anlamlı!
Bloğuma yorumunuz için teşekkür ederim. Ben zaten uzun süredir sizi izliyorum. Şiirlerinizi hüznünüzü.Okudukça kendimden çok şeyler buluyorum satırlarınızda.Emeğinize yüreğinize sağlık.Sevgiler.
Yorum Gönder