BENDEN SENİ ANLATMAMI İSTESELER

Benden seni anlatmamı isteseler, bir yürek anlatırdım içinde kocaman bir dünya…Dünya da kocaman bir fener ve sevgi yolu aydınlatanDeselerdi ‘’yaz onu’’ yazardım en güzel şiirleri, dilsiz istekleri, dipsiz kuyu sarnıçlarında yuvarlanan aşkları.Yazardım; parmaklarım morarıncaya, yüreğim yorulup duruluncaya kadar.Deselerd...i ‘’çiz onu’’çizerdim dünyayı, dünya her tarafı yediveren gülleri yedi renk açan en mevsimsiz çiçeklerin açtığı nakışlı, oyalı özenli bir dünya ve korkardım çiçeklerin yaprakların solmasından.Deselerdi ‘’KİM O ?’’O derdim o işte…Yüreğinde deryaları taşıyıp da tek bir dünyalıya konuşamayanO sınırsız sevgi deryasında yelken açıp giderken sevgisini utangaç kişiliğine gömen biri.Ve o derdim, beni sabahlara kadar kendisini düşünmek zorunda bırakan insafsızın biri. O konuşsa yüreğimdeki allı tebessümlerde kaybolurdum. Konuşsa yanmadan yıkılmadan söndürürdü beni derdim.Sigaram kadar tiryakisi olduğum, içkim kadar başımı döndüren, görmediğim kadar özlediğim, özlediğim kadar dokunamadığım. Dokunamadığım kadar ürkek,Ve o derdim yaşayıp da yitirdiğim değil, yaşamayıp da bilmek istediğim. Konuşmasını beklediğim, kızıl dudaklarına hasetlendiğim,Hasretiyle eridiğim, yanımdayken bile özlediğim,Gittiği yolu kıskandığım, aydınlık günlerimi aradığım ‘’O’’ derdim