Seni arıyorum kalabalık caddelerde, tanımadığım insanlar geçiyor, sen yoksun perişan hayallerimin basladığı yerde, sana sesleniyorum, duyuyormusun? beyaz güller açtı bahçelerde , sevdiğin ya o karanfil , baygın kokulu çiçek. gel yalnızlık bahçeme beyazlar giyin, anladımki bu ömür sensiz geçmeyecek. odamı süsleyen ellerini uzat...,
hazzından dile gelsin bastığın halı
açılsın sevincinden perdeler kat kat
ışık ve ateş senin için yanmalı
..........................
yalnız sen varsın beyaz gülüm,
evde bahçede ve sokakta,
bir eylül akşamı gördüğüm ,
o beyaz hayalsin uzakta

yakınsın yalnızlık kadar,
uzaksın yakınmış gibi,
sensiz yasadıgım yıllar
bu kadar güzel değildi.

yeter gel artık yeter
karanfiller açtı gel!!
kış bahçesinde , güller
beyaz güller açtı gel ...
ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN.

Taştın yine deli gönül
Sular gibi çağlar mısın
Aktın yine kanlı yaşım
Yollarımı bağlar mısın?

Nidem elim ermez yâre
Bulunmaz derdime çare
Oldum ilimden avare
Beni bunda eğler misin?

Yavı kıldım ben yoldaşı
Onulmaz bağrımın başı
Gözlerimin kanlı yaşı
Irmağ olup çağlar mısın?

Ben toprak oldum yolunda
Sen aşırı g...özetirsin
Şu karşıma göğüs geren
Taş bağırlı dağlar mısın?

Harami gibi yoluma
Aykırı inen karlı dağ
Ben yârimden ayrı düştüm
Sen yolumu bağlar mısın?

Karlı dağların başında
Salkım salkım olan bulut
Saçın çözüp benim içün
Yaşın yaşın ağlar mısın?

Esridi Yunus'un canı
Yoldayım illerim kanı
Yunus düşte gördü seni
Sayru musun sağlar mısın?
Eski bir aşk,
yeni bir ayrılıktır her zaman.
Bunu kuşlar sorar, yıldızlar da anlatır.
Kimse bilmez be canım,
bir yara bir ömrü nasıl kanatır…
Bugün sanki sen vardın yanımda,
Sanki ben yürüdüm sen de benimle yürüdüm.
Ben güldüm sen de güldün,
Ama sen yoktun.
Ben her zamanki gibi hayal görüyordüm,
Gülüyordüm halime, ne kadar içim acısada ben halime gülüyordüm.

Ben sana ne kadar çoğaldımsa, senin bana o kadar azaldığını düşünüp gülüyordüm.
Acınacak halime.
İnsan ne kadar severse o kadar yanlız kalırmış,
Ne kadar inanırsa o kadar yanılırmış,
İnsan bunları yaşayarak öğrenirmiş,
Veya ona öğretilirmiş,her darbede yıkılmadan ayakta durması da,
İnsan bazende acınacak haline gülermiş...

SEn

" İnsan Dünya gibidir; içinde yüzlerce fırtına kopar,ama çoğunu sadece kendi bilir... "

Gün biter gülüşün kalır bende
anılar gibi sürüklenir bulutlar
Ömrümüz ayrılıklar toplamıdır
yarım kalan bir şiir belki de

Aykırı anlamlar arayıp durma
güz bitip sular köpürür de
kapanmaz gülüşünün açtığı yara
uçurum olur zaman her gece

Her gece yeni bir savaş baslar
acı ses olur, ses deli yağmur

Sığındığım her yer adın...la anılır
ben girerim sokağı devriyeler basar
Bir de gülüşün eklenir kimliğime
AHMET TELLİ

Bu dünyada herkes bir şey olmaya çalışırken, sen HİÇ ol. Menzilin yokluk olsun.
İnsanın çömlekten farkı olmamalı.
Nasıl ki çömleği tutan dışındaki biçim değil, içindeki boşluk ise, insanı ayakta tutanda benlik zannı değil hiçlik bilincidir.


Geldiğinde,
Ayrılığın taze yarası kanıyordu
Yüreğimin küçük avuçlarında.
Hala gidenlerin numarasız bile...ti duruyordu
Öksüz sevdanın dipsiz uçurumlarında.
Hüküm giymiş kelimelerim susuyordu
Uykusuz gecelerin sabıkalı sabahlarında.
Korkuyordum aşktan,
Kaçıyordum sevdadan.
Zamana bir kere yenilmişten
Korktum seni delicesine sevmekten…
Ama yalnızlığın sokağından kaçıp
Gülüşlerine sığındım.
Ayrılığı satırlara gömüp
Yüreğinde yaralarımı sardım.

Sen gelmiştin artık.
Her şey daha güzeldi artık.
Seninle nefes alıyor,
Seninle yaşıyordum sanki.
Gülüşün “ güneşim “ olmuştu perdelerimde.
Gözlerin “ ateşim” olmuştu üşüyen tenimde.

Öyle güzeldi ki seninle her şey,
Pamuksu bulutların üzerine
Gözlerini çiziyordum küçük ellerimle.
Hasretimin rüzgarı ilişse de tenine,
Yüzüne güneşi seriyordum öksüz yüreğimle.

Yağmur yağıyordu kentime
Ayrılığını müjdelediğin saatlerde.
“ Seni severken gidiyorum “ deyip
Yalnızlığımı hediye ettin yüreğime.
Gidiyordun ,
Ben ardından ağlayamıyordum bile.
Susup kalmıştım bıçağın keskin yüzünde.
Gidiyordun,
Ve ben tek kelime bile söyleyemiyordum.
Ellerimle ördüğüm sevdamı
Ayrılığınla söküp gidiyordun.
Ve ben ardından ağlayamıyordum bile.

Sevdanda bir bahar göremeden gittin.
Mevsim bahar olsa da,
Sonbaharla anılacaktır ömrüm.
Her şeyi zamana gömüp gittin.
Ben ise ,boynumu yalnızlığa büküp
Yalnızlığında kanadım durdum.
Bedenimden yüreğimi söküp
Yokluğunda kelimelerimle sana sustum.
Tek bir cümle kurmadım gidişine.
Hiçbir zaman suç giydirmedim sevgine.
Gitmeliydin…
Ve bir sabah çekip gittin.
Ardında beni,
Ardında Elif’imizi mevsimsiz unutarak.
Gittin bizi sensiz bırakarak..

Şimdi uzaklarda bir yerdesin.
Gün gelecek adımı unutacaksın.
Gün gelecek,
Hiç yaşanmamış deyip
Sevdamı kibritsiz yakacaksın.
Hakkındır sevgili,
Unutabilirsin beni.
Bana ait her şeyi de yakabilirsin sevgili..
Ama bana seni unut deme..
Ayrılığına kurşunları örüp
Ölüm olsan da ömrümün,
Bana seni unutmamı söyleme..
Çünkü biz seninle hayat kadar yalan,
Ölüm kadar gerçektik.
Ölüm kadar gerçek sevgili….


Gittin ama ben hala sendeyim.
Sen beni unutsan da sevgili,
Ben sana inat ,
Yokluğuna inat yaşatacağım seni.
Çünkü benim yazgımda
Benim kitabımda,
Unutmak; ölmekti sevgili.
Unutmak, ölmekti....

((İSMAİL SARIGGEN))

Leylayı yaratan ve onun sevdasını Kaysın yüreğine nakşedenin aşkıdır asıl anlatılan..Leyla ile Mecnunda,Yusuf ile Züleyhada bu anlamda birer simgeden öte değildir..Yusuf' un duası" Allahım Züleyha bende senin güzelliğini gördü ve o güzelliğe aşık oldu onu affet ve gençliğini ona geri ver"....vesselam...

Biliyormusun sevgili ben seni eylülde sevmiştim. Mevsim sonbahardı. Benim yüreğimde ise ilkbahar, Ağaçlar yeşeriyor,çiçekler acıyor,kuşlar bir başka ötüyordu. Mevsim son bahardı,Ama yüreğimde ilkbahar!...

Hiç düşünmemiştim birgün sessiz kelimelerde seni arayacagımı ve hiç düşünmemiştim yaramaz bir şair olacağımı.

Bu gece sadece sus!Gözlerini kapatıp geçmişi düşün. Bir bak bakalım dünler ne götürmüş,yarınlar ne getirecek? Ne kadar sevmiş bi okadarda acı cekmişin. Öyle değilmi yada nekadar hata yapmışsın? Hatalarından ders çıkarmışmısın?Yada çırpındıkca batmışmısın?Bu gece sadece sus ve düşün.




Her sessiz kelimede bir anlam yüklüdür.... Tıpkı çaresizliğin gibi:Ve yokluğunda suskunluğun gibi! Her sevdanın ardındaki acı bir cığlık gibi... Ağlamak istersin,Yeter diye bağırmak,ama hiç birini yapamazsın, Çünkü o uğruna her şeyden vazgeçtiğin,Çoktan senden vaz geçmiştir. Bu nasıl bir adalet dersin,ama yine sessiz kalırsın kelimeler,kefaretsiz dir. Sen hep beklersin,özlersin sabır dersin ama çaresizsindir. Neden sevgiler acıtır?yada neden her zaman tek taraf fazla sever? Hiç bir zaman düşünme bulamazsın...Çünkü hayat değil insanlar acımasız.Bunu geçte olsa anlarsın!...

(KALP AĞRISI) AYRILIŞ BİLMEM HATIRLAR MISIN? ESKİDEN BALAT'IN KUYTU KÖŞELERİNDE BULUŞURDUK SENLE. BEBEKLİKTEN BERİ YANIKTIK BİRBİRİMİZE SEN BANA HEP BEBEĞİM DERDİN BENDE ANNEM GİBİ KONUŞMA DERDİM SANA. HEP HAYKIRIRDIN DAĞLARA TAŞLARA; BEN BU KIZA AŞIĞIM HEMDE ÇOK AŞIĞIM... BALAT'IN TOZLU,TOPRAKLI,TAŞLI YOLLARINA YOSUN TUTMUŞ DUVARLARINA YAZARDIN ADIMI BELKİ DE O YÜZDEN BIRAKIP GİDEBİLDİN BENİ OYSA BEN SENİ O YOLLARA YOSUN TUTMUŞ DUVARLARA DEĞİL KALBİME YAZMIŞTIM... BEN KALBİMİ SÖKÜP ATMADAN UNUTAMAM SENİ BU ŞİİR SANA,SONSUZ AŞKIMA..

KARŞILIKSIZ AŞK
Yenik düştüğüm ilk kuvvet sensin,
Benimle bir gün olsa bile gelmezsin. Tek olduğun bu kalbin anahtarını al, Bır gün seversen ilk benim kapımı çal. İki kalp arasındaki en kısa yolda kayboldum, Uğrunda döktüğüm bu gözyaşlarımda boğuldum. Gecenin karanlığı çökerse gözlerindeki ışık yeter bana, O ışıkta son satırlarımı yazarım sana. Aşkım aldığım her nefesimle büyüyor yüreğimde, Yaşıyorsun elimle tutamadığım, gözümle göremediğim sevgimde. Bir öpüşün için vazgeçerim bu hayattan bu dünyadan, Uyurum ölürüm, ama hiç istemem uyanmak o rüyadan Çiçekleri açtırır kalbimdeki aşk bir tek kalbini açamadı, Büyülü bu tutkuyu, ne de gözlerimin körlüğünü anladı. Ömür dediğin nedir bir gün bitecek, tükenecek elbet, Ya ölesiye sev, yada arkana bakmadan terk et. Görürse gözlerim başkasına yar olduğunu, Birdaha görmesinler güneşin doğduğunu. Seninle geçiremediğim bir hayat, bitip tükenmeyen bir gece, Senin için sarf ettiğim her kelime aşk, sevgı her hece. Ellerimi tut bırakma sakın son nefesime kadar, Ölümü bu yürek, acıyı bu gönül, herşeyi bu beden senle tadar. Lakin aşkım için ölmezsem bir gün, herşeyden vazgeçmezsem, Ölüm kafidir sana hiç bir gün değemezsem. Son yolculuğuma olsun gel yar, Aç kollarını son kez beni sar...............İMKANSIZ AŞKIM

AŞK DEDİĞİN NEDİR Kİ Aşk dediğin nedir ki Tenden bedenden sıyrık Çocukların içinde Yaşadığı bir çığlık Aşk dediğin nedir ki Histen nefesten varlık Umutsuzluk içinde
Karanlığa son ıslık..


Bütün iyi kitapların sonunda / bütün gündüzlerin, / bütün gecelerin sonunda / meltemi senden esen soluğu sende olan / yeni bir başlangıç vardır / parmağını sürsen dünyaya…Her başlangıçta yeni bir anlam vardır / nedensiz bir çocuk ağlaması bile / çok sonraki bir gülüşün başlangıcıdır.....


Hz.Mevlana'nın Yedi Öğüdü Cömertlikte ve yardım etmede akarsu gibi ol Şefkat ve merhamette güneş gibi ol Başkalarının kusurunu örtmede gece gibi ol Hiddet ve asabiyette ölü gibi ol Tevazu ve alçak gönüllülükte toprak gibi ol Hoşgörürlülükte deniz gibi ol Ya olduğun gibi görün Ya göründüğün gibi ol
Hz.Mevlana


Gün gelip artık bana değer vermez olduğunda, Senin yanında yer alıp kendime karşı çıkacağım, Hor görüp yüz çevirdiğini gördüğüm zaman bana; Haksızlık etsen de, senin hakkını savunacağım. En zayıf yanlarımı en iyi ben bildiğime göre, Çekinmeden açığa vurup arka çıkabilirim sana, Kusurlarımdan hangisi benim için en büyü...k lekeyse Beni kaybederken büyük şan kazanırsın aynı anda. Üstelik bu işte benim için de kazanç var; Çünkü seven düşüncelerim sana yöneldikçe daima, İster istemez kendime vereceğim zararlar, Sana yarar sağlarken, kat kat yarar getirecek bana. Öyle bağlıyım ki ben sana, öyle ki benim sevgim, Sen haklı olasın diye, her haksızlığı üstlenirim...
Gün gelip artık bana değer vermez olduğunda, Senin yanında yer alıp kendime karşı çıkacağım, Hor görüp yüz çevirdiğini gördüğüm zaman bana; Haksızlık etsen de, senin hakkını savunacağım. En zayıf yanlarımı en iyi ben bildiğime göre, Çekinmeden açığa vurup arka çıkabilirim sana, Kusurlarımdan hangisi benim için en büyü...k lekeyse Beni kaybederken büyük şan kazanırsın aynı anda. Üstelik bu işte benim için de kazanç var; Çünkü seven düşüncelerim sana yöneldikçe daima, İster istemez kendime vereceğim zararlar, Sana yarar sağlarken, kat kat yarar getirecek bana. Öyle bağlıyım ki ben sana, öyle ki benim sevgim, Sen haklı olasın diye, her haksızlığı üstlenirim...

Anlatamam derdimi dertsiz insana Derd çekmeyen dert kıymetin bilemez Derdim bana derman imiş bilmedim Hiçbir zaman gül dikensiz olamaz Gülü yetiştirir dikenli çalı Arı her çiçekten yapıyor balı Kişi sabır ile bulur kemali Sabretmeyen maksudunu bulamaz Ah çeker aşıklar ağlar zarınan Yüce dağlar şöhret bulmuş karınan Çağlar deli g...önül ırmaklarınan Ağlar ağlar göz yaşların silemez Veysel günler geçti yaş altmış oldu Döküldü yaprağım güllerim soldu Gemi yükün aldı gam ilen doldu Harekete kimse mani olamaz AŞIK VEYSEL..
Bir aşk için yapabileceğin her şeyi yaptığına inanıyorsan ve bunarağmen hala yalnızsan,için rahat olsun. Giden zaten gitmeyi kafasına koymuştur ve yaptıkların onun dudağında hafif bir gülümseme yaratmaktan başka hiçbir ise yaramayacaktır. Sen kendini paralarken o bahaneler bulmaya hazırdır.Hani ağzınla kus tutsan "Bu... kusun kanadı neden beyaz değil?"diye bir soruyla bile karsılaşabilirsin.Yaptıklarınla değil yapmadıklarınla yargılanırsın her zaman.Bu mahkemede hafifletici sebepler yoktur. İyi halin cezanda indirim sağlamaz.Sen,"Ama senin için sunu yaptım" derken o,"sunu yapmadın" diye cevap verecektir. Ve ne söylesen karşılığında mutlaka başka bir iddiaylakarşılaşacaksındır. Üzülme, sen askı yaşanması gerektiği gibi yasadın.Özledin, içtin,ağladın,güldün,şarkılar söyledin,düşündün,şiirler yazdın."Peki o ne yaptı "deme.Herkes kendinden sorumludur aşkta.Sen askını doya doya yasarken o kendine engeller koyuyorsa bu onun sorunu. Bir insan eksik yasıyorsa,ve bu eksikliği bildiği halde tamamlamak içinuğraşmıyorsa sen ne yapabilirsin ki onun için?Hayatı ıskalama lüksün yok senin.Onun varsa,bırak o lüksü sonuna kadar yaşasın.Her zamanki gibi yaşayacaksın sen."Acılara tutunarak" yasamayıÖğreneli çok oldu.Hem ne olmuş yani, yalnızlık o kadar da kötü bir şey değil... Sen mutluluğu hiçbir zaman bir tek kişiye bağlamadın ki....Epeydir eline almadığın kitaplar seni bekliyor. Kitap okurken de mutlu oluyorsun unuttun mu? Kentin hiç görmediğin sokaklarında gezip yeni yaşamlara tanık olmak da keyif verecek sana. Sen yüreğinin sesini dinleyenlerdensin ve biliyorsun asıl olan yürektir. Yürek sesi ne bilmeyenler, yada bilip de duymayanlar acıtsa da içini unutma; yaşadığın sürece o yürek var olacak seninle birlikte. Sen yeter ki koru yüreğini ve yüreğinde taşıdığın sevda duygusunu. Elbet bitecek güneşe hasret günler. Ve o zaman kutuplarda yetişen cıl ve minik bitkiler değil, güneşin çiçekleri dolduracak yüreğini...
Dayan be gönlüm!. Bîçâre değilsin Yaradan sana yâr. Kimsesiz değilsin, yanında "Kimsesizler kimsesi" var! .Biliyorum! Sığmazsın hiç bir yere bu sevdayla, dünya sana dar! .Ama dayan gönlüm! Dayan ki her gecenin mutlaka bir sabahı var.....